2.0.j6

Dinleyiniz -> www.divshare.com/download/5625… / www.divshare.com/download/5625…

Çok gezen çok okuyan...

Kim ne öğrenmiş hayattan? Kim öğrendiklerinin özetini çıkartmış? Peki siz öğrendinizde kalkı.p bunu anlattınız mı? Yoksa gidip gelip insan algılarının duvarına çarpı.p durdunuz mu?

Çok konuşmak kimi zaman sıkıntı verir insana.Boğar.Karşında dinleyene sinek vızıltısı misali rahatsızlık verir. Anlamsızlaşır.

Çok değil az konuşacaksın. Özet geçeceksin. Yeri geldiğinde gireceksin destansı anlatımların içine. Yoksa anlatmaktan çok katil olursun. Konu katili.

Herkesin tuttuğu gerçek kendine. Ha keza hayatta öyle.Herkesin tuttuğu ucu kendine dokunur. Hayatlarımız deriz aslında ya, doğrusu yaşantılarımızdır. Yoksa hayat dediğimiz kavram hepimiz için aynıdır. Üç aşamadan meydana gelir; doğmak, oyalanmak ve ölmek. En güzel Veysel söylemiş: İki kapılı bir handa, gidiyorum gündüz gece...

İşte bu yüzdendir ki hayat denen kavramda hepimiz için aynıdır. Esas olan yaşantılarımızdır. Bunu bir ayırmak lazım esasında.
Kendi yaşamlarımızı kendi tercihlerimizle belirleriz. Yaptığımız seçimler içinde olduğumuz yaşantıyı belirleyen çerçevedir. Bu çerçeve kimi zaman genişler kimi zaman daralır. Önemli olan çerçevenin büyüklüğü değil, o çerçeve içinde ne kadar değerli bir eser olduğunuzdur. Çerçevenize gereken hakkı verir ona layık bir eser olursanız, gayet şık durursunuz hayatın duvarında. Ha, olamazsanız, ancak mızmızlanırsınız.

Ben şöyleyim ben böyleyim falan kimsenin umrunda değildir. Hayatın duvarında duruşunuza bakılır. Orda ister minicik olun ister devasa boyutlarda, içeriğiniz önemlidir. İçi boş olanla kandıramazsınız. Bu da böyle deyip geçiştiremezsiniz. Yemezler.. Elinizden gelenin en iyisi budur, olabilir, hayat sizden çok daha fazlasını ister. Daha fazlasını vermenizi... İmkansızlıklar içindeyken kendinizi geliştirebiliyorsanız varsınız. Yoksa çerçeve içinde bir noktasınız. Zaten elimden geldiği kadarıyım, ortada oluşturduğunuz bir noktadan ibarrettir.

Kafamızda oluşturulan imgeler pek bir Amerikan rüyası havasında da olsa, hayatın koridorları öyle değildir. Hayat sizi acımadan eleştirir. Canınıza okur. Hiçbir şey kolay değildir. Kolayda elde edilemez. Kolay elde edilmiş gibi görünsede uğruna ödenen bedeller vardır. Kimine göre basit gelir, kimine göre can acıtıcı. Tartışamazsınız.

Sizin için kimse üzülmez. Kendi ayaklarınız üzerinde duracaksınız. Kimse acımaz, kimseninde sizi anlamasını bekleyemezsiniz. Hayata bir kapıdan girerken nasıl çı.plak iseniz, giderkende çı.plak gidersiniz. Arada oyalanırken üzerinize geçirdikleriniz orada kalırlar. İşte bu yüzden kendinize acıyarak zamanınızı boşa harcarsınız. Hayat ki size nasıl acımıyorsa...

Parçalana parçalana, parçalamanın inceliklerini öğrenirsiniz. Ama dozunu kaçırırsanız öldürürsünüz. İşte bu dengedir. Hayatın ince ve narin dengesi.

Bitkiyi sev, insanı sev; kediye, kö.peğe, kuşa, börtüye böceğe acı; kendine acıma. Kişiyi kendinden daha iyi tanıyan yoktur... Kendi kaypaklıklarını kendi bilir insan.Her insan kö.prüden önce son çıkışı sever. Sondur, oraya geldi mi ya kö.prüyü geçecektir, yada kaçacak. İnsan ya bu, kaypak tabanlı canlı, kö.prüyü gördü  mü son çıkıştan sapar. Bu kadar oldu der sıvışmaya çalışır işin içinden. Hayat bunu yemez. Belki o an tepki vermez ama, an gelir kafasına kafasına vurur insanoğlunun.

Lafın özü, mızmızlanmak, boş yere zaman geçirmekten ibarettir. Kendine acıyan insan için başkalarının önemi yoktur. Zira o kendine acımakla meşguldür. Bişey beklememek lazımdır kendisinden. Ta ki kendiyle olan hesaplaşması bitene kadar. Eninde sonunda çerçevesini belirleyen kararları kendinin aldığını fark edecektir... İşte burdan sonra başlar herşey. İşte burdan sonra çerçeveyi doldurmaya başlarsın. Oyalanmaya geldiysek hayata, bari boşa zaman harcamayın, çerçevenizi doldurun. Seçimlerinizle belirlediğiniz yaşantınızın içini  doldurun.

Bu sözlerim işbu meclisten dışarıdır. Özünde lafı olan gelsin söylesin. Ha özünde lafı olmayanda boşuna gelip laf söylemesin. Keza kalabalık haz edilen birşey değildir...

"Düşünülürse derince
Irak görünür görünce
Yol bir dakka miktarınca
Gidiyorum gündüz gece..."